Toradora! (Greek):Volume1 Author's Notes
Σημειώσεις του Συγγραφέα
Είμαι η Yuyuko Takemiya, που το βάρος της μεγαλώνει συνεχώς. Όποτε χαμηλώνω το κεφάλι και κοιτάζω το σώμα μου που διαρκώς επεκτείνεται, σκέφτομαι με δέος, «Αυτό δεν είναι πια στομάχι, είναι σωσίβιο!» Αυτή η αποκάλυψη επιβεβαιώνεται κάθε μέρα που περνάει. Μπορεί όμως τα σωσίβια να συμβολίζουν την ελπίδα, ή τα όνειρα, ή ακόμα και την ευτυχία; Ε, αν είναι έτσι... ίσως να είναι καλό που μεγαλώνει το στομάχι μου! Αν τολμήσετε να διαφωνήσετε μαζί μου, δε θα δείξω έλεος! (Λέει καθώς γλυκοκοιτάζει τη σακούλα με νουντλς στιγμής δίπλα της.)
Τέλος πάντων, υποθέτω πως όλοι έχετε τελειώσει τον πρώτο τόμο του Toradora!, έτσι; Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους αναγνώστες που αγόρασαν αυτό το βιβλίο, και θα χαρώ ιδιαίτερα αν σας άρεσε.
Ε: Γιατί δεν υπάρχουν καθόλου σκηνές μάχης, απεικονίσεις του εσωτερικού κόσμου των πρωταγωνιστών, ή χαρακτήρες που «ξεχειλίζουν αποφασιστικότητα;»
Α: Απλούστατα επειδή έτσι διάλεξα να σχεδιάσω αυτή την ιστορία.
...Ο κόσμος του Toradora! είναι βγαλμένος από τη ζωή. Μια πολύ κανονική αισθηματική ιστορία, με λίγα στοιχεία κωμωδίας. Τέτοιες ιστορίες σκοπεύω να γράψω από δω και πέρα, γι’αυτό αν σας αρέσουν συνεχίστε να υποστηρίζετε το Toradora!
Με την ευκαιρία, θα ήθελα να ευχαριστήσω τους αναγνώστες του άλλου μου μυθιστορήματος, Watashitachi no Tamura-kun για όλες τις επιστολές που μου έστειλαν. Σας ευχαριστώ πολύ! Διάβασα όλες τις απόψεις σας. Κάθε γράμμα σας είναι πολύτιμο για μένα, μέχρι του σημείου να θέλω να κοιμάμαι αγκαλιά μ’αυτά. Θέλοντας να σας ευχαριστήσω για την υποστήριξή σας, θα συνεχίσω να εργάζομαι σκληρά για να σκεφτώ νέες συναρπαστικές εξελίξεις για τη σειρά Tamura-kun.
Τέλος πάντων, υποθέτω πως αυτό το βιβλίο θα έρθει στα χέρια σας το Μάρτιο (2006)... (Αν και λέω υποθέτω, θα ήταν πιο σωστό να πω περιμένω...) Είναι ήδη 3 Ιανουαρίου καθώς γράφω αυτές τις σημειώσεις, οπότε θα επωφεληθώ να ευχηθώ σε όλους σας Καλή Χρονιά! Κάτω από την πίεση των αποφάσεων του νέου έτους, έκανα την ακόλουθη διακήρυξη: Ο μοναδικός μου στόχος για τη νέα χρονιά είναι να δουλέψω πιο σκληρά.
Ο λόγος που έβαλα αυτό το στόχο είναι εξαιτίας αυτού που με ρώτησε αυθόρμητα ο εκδότης μου,
«Takemiya-sensei, τι κάνεις συνήθως;»
Ο ίδιος μάλλον το έχει ήδη ξεχάσει, εγώ όμως πραγματικά ταράχτηκα όταν άκουσα αυτή την ερώτηση. Τι κάνω συνήθως; Είμαι συγγραφέας... δε δουλεύω κανονικά...
Καθώς ξανασκέφτομαι προσεκτικά γιατί μου έκανε αυτή την ερώτηση, ανακάλυψα επιτέλους το πραγματικό νόημα αυτού που προσπαθούσε να πει ο εκδότης μου:
«(Σαν ανερχόμενη συγγραφέας και επαγγελματίας, βγάζεις μόνο δύο τόμους το χρόνο. Αν και τώρα τα βιβλία σου έχουν περισσότερα κεφάλαια, δε φαίνεται να δουλεύεις και πολύ...) Takemiya-sensei, (σαν κάποιος που θα έπρεπε να εργάζεται) τι κάνεις συνήθως (εκτός από τη δουλειά); (Και με την ευκαιρία, δεν έχεις παραπαχύνει τώρα τελευταία;)»
Καθώς επιστρέφω στην πραγματικότητα...
Τι κάνω συνήθως; Στ’αλήθεια, δουλεύω! Αν και περνάω περισσότερο καιρό τρώγοντας μεζεδάκια, βράζοντας μακαρόνια, προσθέτοντας ζεστό γάλα στα μακαρόνια, ανακατεύοντας τα μακαρόνια με μπακαλιάρο, αχνιστές πατάτες, πασπαλίζοντας νόρι πάνω στα μακαρόνια με μπακαλιάρο, μαγειρεύοντας ζαμπόν, και βάζοντας λίγα νάττο πάνω στα μακαρόνια με μπακαλιάρο... και άλλα τέτοια... για να είμαι ακριβής... Μήπως τρώω πολύ μπακαλιάρο τώρα τελευταία;
Σωστά, πρέπει να σταματήσω να φτιάχνω μακαρόνια με μπακαλιάρο και να στρωθώ στη δουλειά με υπευθυνότητα! Τώρα δεν είναι η ώρα για να τρώω μακαρόνια με μπακαλιάρο (200 γρ. η μερίδα κιόλας) δύο φορές τη μέρα! Γι’αυτό, για να χάσω αυτό το σωσίβιο...! Θα είναι υπέροχο αν καταφέρω να ξεφορτωθώ αυτό το πάχος...!
Γι’αυτό φέτος πρέπει να δουλέψω σκληρά, και να κρατήσω την κατανάλωση μακαρονιών με μπακαλιάρο στα ελάχιστα δυνατά επίπεδα. Για να μπορούν οι αναγνώστες να απολαμβάνουν τη δουλειά μου, πρέπει να συγκεντρωθώ όσο καλύτερα μπορώ, και να δουλέψω σκληρά μέχρι του σημείου να σπάσω το πληκτρολόγιό μου.
Έπειτα, η ευχή μου για το νέο έτος είναι «Να αδυνατίσω με φυσικό τρόπο δουλεύοντας σκληρά!» Επίσης ελπίζω ότι όταν επισκεφτώ τον εκδότη, δε θα επαναλάβω την τραγωδία να πιαστεί η πλάτη μου από το μαλακό καναπέ και να πρέπει να καθίσω κάπου αλλού...
Τέλος, θέλω να σας ευχαριστήσω που διαβάσατε μέχρι εδώ. Όπως και με το άλλο μου μυθιστόρημα, ο Yasu-sensei είναι πάλι υπεύθυνος για την εικονογράφηση. Στον Yasu-sensei και τους εκδότες, ανυπομονώ να δουλέψω και πάλι μαζί σας. Θα τα πούμε στον επόμενο τόμο του Toradora! Λοιπόν, ώρα να πηγαίνω για να πάρω το πληκτρολόγιο που έσπασα κατά λάθος επειδή πληκτρολογούσα πολύ δυνατά.
Yuyuko Takemiya
Yuyuko Takemiya
| Πίσω σε Κεφάλαιο 6 | Επιστροφή σε Αρχική σελίδα | Εμπρός σε Τόμος 2 |
