High School DxD (Ελληνικά) Τόμος 1 Ζωή 0

Έχει το ίδιο χρώμα με τα μαλλιά της.

Αυτό σκεφτόμουν ενώ ήμουν καλυμένος με αίμα. Κοκκινο. Ένα πορφυρό χρώμα φωτεινότερο από το πορτοκαλί. Ναι. Τα όμορφα και μακριά μαλλιά της έχουν το ίδιο χρώμα με αυτό που καλύπτει το χέρι μου.

Ζωή 0

Το όνομά μου είναι Χιόντο Ίσε. Οι φίλοι μου και οι γονείς μου με φωνάζουν Ίσε.

Τώρα περνώ την εφηβεία μου.

Μαθητές που δε γνωρίζω πολλές φορές λένε "Αυτός δεν είναι ο Ίσε;" και με κάνουν να αναρωτιέμαι πώς ξέρουν το όνομά μου.

Είμαι διάσημος, λέτε;

Όχι δεν είναι αυτό. Με ξέρεουν επειδή κατηγορήθηκα ότι κρυφοκοίταζα στα αποδυτήρια του κέντο.

Πόσο ανώμαλος νομίζουν ότι είμαι; Ποτέ δε θα έκανα κάτι τόσο ξεδιάντροπο.

Συγγνώμη. Ήμουν εκεί. Ήμουν στην αποθήκη δίπλα στην αίθουσα κέντο. Ο τοίχος είχε μια τρύπα από όπου προσπαθούσα να κρυφοκοιτάξω.

Δυστυχώς δεν έριξα ούτε μια ματιά επειδή ο Μάτσουντα και ο Μοτόχαμα δεν άφηναν την τρύπα. Σοβαρά, αυτοί οι δύο......

Ερεθίστηκα και δεν μπορουσα να ηρεμήσω γιατί έλεγαν συνεχεια "Ωωω! η Μαρουγιάμα έχει πολύ μεγάλα βυζιά" και "Ααα, τι πόδια έχιε η Κάτασε!"

Φυσικά και ήθελα να κοιτάξω! Αλλά κάποιος πλησίαζε στην αποθήκη και εγώ άρχισα να τρέχω.

Έγινε όμως και κάτι χαρούμενο σε κάποιον σαν εμένα, που θα έκανε τέτοια πρόστυχα πράγματα όλη μέρα.

"Θέλω να βγούμε ραντεβού"

Μου το είπε ένα κορίτσι!

Ένιωσα πως είναι να είσαι νέος.

Για κάποιον σαν εμένα, που δεν είχε ποτέ κορίτσι, ήταν ένα όνειρο που γίνεται πραγματικότητα.

Το όνομά της είναι Αμάνο Γιούμα. Έχει μαύρα μεταξένια μαλλιά και καλλίγραμμο σώμα.

Ήταν τόσο όμορφη που την ερωτεύτηκα με την πρώτη ματιά.

Οποιοσδήποτε θα έλεγε ναι αν του έλεγε ένα τόσο όμορφο κορίτσι"Σ'αγαπάω Χιόντο! Γίνε το αγόρι μου!"

Είναι κάτι ονειρικό για κάποιον σαν εμένα που δεν έχει κορίτσι από την ημέρα που γεννήθηκε.

Δε θα με παραξένευε αν μου έλεγε κάποιος "Σε ποιο πορνοπαίχνιδο το είδες αυτό;" Έγινε στ' αλήθεια όμως!

Είναι θαύμα που με πρόσεξε.

Νόμιζα ότι αυτή και οι φίλες της μου εκαναν φάρσα. Δε γινόταν αλλιώς.

Μέχρι τότε, νόμιζα ότι κάποιος σαν εμένα δε θα ένιωθε ποτέ την αγάπη μιας γυναίκας. Αλλά από εκείνη την ημέρα ήμουν κάποιος με κοπέλα. Ο κόσμος γύρω μου άλλαξε και επίσης κάτι άλλαξε μέσα μου.

Ήθελα να πω "νίκησα!" σε κάθε άντρα που έβλεπα μπροστά μου. Λυπόμουν τους δυο φίλους μου, τον Μάτσουντα και τον Μοτόχαμα που δεν είχαν κορίτσια. Εκεί είχε φτάσει η αυτοπεποίθησή μου.

Στο πρώτο μας ραντεβού χρησιμοποίησα ένα σχέδιο που είχα φτιάξει από καιρό.

Χαχαχαχα! Βούρτσισα τα δόντια μου δεκάδες φορές από το προηγούμενο βράδυ για να μη μου ξεφύγει κανένα σημείο. Αγόρασα και καινούριο παντελόνι σε περίπτωση που γινόταν κάτι.

Με τη νοοτροπία παρθένου έφτασα στο μέρος που θα συναντιόμασταν τρεις ώρες νωρίτερα. Μέτρησα εκατό κορίτσια με γυαλιά που περνούσαν από μπροστά μου. Μια ύποπτη γυναίκα μου έδωσε ένα παράξενο φυλλάδιο. Φαινόταν να είχε να κάνει με μαγεία και είχε πάνω ένα σύμβολο και μια πρόταση "το όνειρό σου θα εκπληρωθεί!". Ήθελα να το πετάξω αλλά δεν είχα χρόνο κι έτσι το έβαλα στην τσέπη μου.

Όταν έφτασε η Γιούμα της είπα "Μην ανησυχείς, μόλις ήρθα" Χα! Πάντα ήθελα να το πω αυτό. Έπιασε το χέρι μου και αρχίσαμε να περπατάμε. Συγκινήθηκα τόσο που κρατούσα το χέρι ενός όμορφου κοριτσιού ενώ ήμασταν ραντεβού που σχεδόν δάκρυσα. Μετά πήγαμε σε διάφορα μαγαζιά. Φάγαμε για μεσημέρι σε ένα οικογενειακό εστιατόριο και ενώ η Γιούμα έτρωγε παρφέ σοκολάτας εγώ χόρταινα και μόνο που την κοιτούσα. Ένιωθα ότι καταλάβαινα πως νίωθουν οι νέοι όταν βγαίνουν ραντεβού. Ένιωθα ότι ήμουν ζωντανός για πρώτη φορά.

Μαμά, ευχαριστώ που με γέννησες. Μπαμπά, ανησυχούσα ότι η οικογένειά μας δε θα είχε απογόνους, αλλά δε χρειάζεται να ανησυχείς άλλο.

Ενώ σκεφτόμουν διάφορε τέτοια ήρθε το απόγευμα. Φιλί!; Φιλί πριν γυρίσουμε σπίτι!; EΕνθουσιάστηκα και μόνο που το σκέφτηκα. Ή ίσως να πήγαινε και παρακάτω... Έτσι σκεφτόταν ο παρορμητικός μαθητής μεσα μου.

Ήμασταν στο πάρκο έξωω από την πόλη. Είχε αρχίσει να σκοτεινιάζει και εκτός από εμάς το πάρκο ήταν άδειο. Μου ήρθαν στο μυαλό ακόμα πιο πρόστυχα πράγματα. Έπρεπε να είχα διαβάσει κάποιο βιβλίο με οδηγίες για το πώς να τα κάνεις. Η Γιο΄θμα ήταν ήδη μπροστά μου και στεκόταν μπροστά στο συντριβάνι.

"Ωραία περάσσαμε."

Αυτό είπε χαμογελώντας.

Να πάρει είναι πολύ όμορφη. Το περιβάλλον είναι ιδανικό.

"Ε, Ίσε."

"Τι είναι Γιούμα;"

"Θέλω να κάνουμε κάτι για να γιορτάασουμε το πρώτο μας ραντεβού"

Ω, ναι! Αυτό είναι! Η στιγμή που περίμενα! Η ανάσα μου μυρίζει ωραία και η καρδιά μου είναι έτοιμη. Χτυπάει σαν τρελή.

"Τι θέλεις να κάνουμε;"

"Θέλω να πεθάνεις."

"Μμμμμ. Τι; Συγγνώμη, μπορείς να το επαναλάβεις; Δεν άκουσα καλά."

Πρέπει να παράκουσα. Αυτό πρέπει να είναι. γι' αυτό την ξαναρώτησα Όμως...

"Θέλω να πεθάνεις."

Το είπε ξανά γελώντας. Τα λόγια της δεν έβγαζαν νόημα. Χαμογελούσα ακόμη και ετοιμαζόμουν να πω "Έχεις πλάκα Γιούμα."

Μαύρα φτερά φύτρωσαν στην πλάτη της Σε μια στιγμή ακούμπησαν με θόρυβο το έδαφος.

Τι είναι αυτό; Ξέρω ότι είναι όμορφη σαν άγγελος. Άγγελος; Δεν μπορεί. Μήπως παίζει θέατρο; Τα μαύρα φτερά της ταιριάζουν με το σκοτάδι της νυχτας. Πρέπει να είναι ψευδαίσθηση. Αλλά δεν το πιστεύω. Τα μάτια της από κοριτσίστικα έγινα σκοτεινά και τρομακτικά.

"Είχε πλάκα ο λίγος καιρός που περάσαμε μαζί. Σαν να έπαιζα το ζευγάρι με ένα παιδι.

Η φωνή της ήταν κρύα. Ο τόνος της, ενός ενηλίκου. Το στόμα της σχημάτιζε ένα παγερό χαμόγελο.

Βούισμα. Αυτός ο ήχος ήταν πολύ βατύτερος από ότι ενός βιντεοπαιχνιδιού. Εκείνο το πράγμα που εμφανίστηκε στο χέρι της βούιζε δυνατά. Μοιάζει με δόρυ. Λάμπει; Πραγματικά είναι δόρυ.

Ο άνεμος φύσηξε και ακούστηκε ένας άσχημος θόρυβος. Ένιωσα ότι κάτι μου τρυπούσε το στομάχι. Τότε κατάλαβα ότι ήταν το δόρυ που κρατούσε η Γιούμα. Μου το κάρφωσε, αλλά γιατί; Προσπάθησα να το βγάλω αλλά εξαφανίστηκε. Το μόνο που έμεινε ήταν μια τεράστια τρύπα στο στομάχι μου και το αίμα που έτρεχε. Ζαλιζόμουν και η όρασή μου άρχισε να θολώνει. Όταν συνειδητοποίησα, είχα ήδη πέσει στο έδαφος. Βήματα με πλησίαζαν. Άκουσα μια χαμηλή φωνή. Ήταν της Γιούμα.

"Συγγνώμη. Ήσουν απειλή, γι' αυτό σε ξεφορτωθήκαμε νωρίς. Αν θέλεις να μισήσεις κάποιον, μίσησε το Θεό που σε έδωσε τον ιερό μηχανισμό."

...Ιερό..... τι:

Δεν μπορούσα να μιλήσω και την άκουσα να απομακρύνεται. Η όρασή μου θόλωνε. Η τρύπα στο στομάχι μου ήταν τεράστια αλλά δεν πονούσα καθόλου. Κατάλαβα όμως ότι ήμουν σε άσχημη κατάσταση γιατί ήμουν έτοιμος να λιποθυμίσω. Θα είναι ωραία αν χάσω τις αισθήσεις μου. Αλλά αν γίνει αυτό θα πεθάνω σίγουρα. Αλήθεια; θα πεθάνω σ' αυτή την ηλικία; Δεν έζησα ούτε τη μισή μου ζωη! Πώς μπορώ να γελάω όταν πεθαίνω εξαιτίας του κοριτσιού μου; Πολλά πράγματα εξαφαανίζονται μέσα μου μαζί με τις αισθήσεις μου. τι θα γίνει αύριο στο σχολείο; Θα εκπλαγούν ο Μάτσουντα και ο Μοτόχαμα; Θα κλάψουν για 'μένα; Αποκλείεται... Μαμά, Μπαμπά, δεν έχω κάνει τίποτα γιαν να σας ευχαριστήσω. Να πάρει! δε θα τους αρέσει όταν βρουν τα πορνοπεριοδικά μου αφού πεθάνω. Γιατί σκέφτομαι τέτοια πράγματα την ώρα που πεθαίνω; Μπορώ να κουνήσω το χέρι μου. Έπιασα το στομάχι μου και το είδα. Είναι κοκκινο, πορφυρό. Όλο το χέρι μου είναι κόκκινο. Είναι το αίμα μου. Τότε τη σκέφτηκα.Το όμορφο κορίτσι με τα κόκκινα μαλλιά. Κάθε φορά που την έβλεπα, με τραβούσαν τα κόκκινα μαλλιά της. Αν πρέπει να πεθάνω θα ήθελα να ήμουν στην αγκαλιά της. Μήπως απατάω τη Γιούμα μ' αυτή τη σκέψη; Για περίμενε, αυτή με σκότωσε... Αν έπρεπε να πεθάνω θα ήθελα να πιάσω πρώτα το στήθος της. Τι γίνεται; αυτές οι σκέψεις δε με αφήνουν ούτε στο θάνατό μου. Η όρασή μου θολώνει κι άλλο. Ήρθε το τέλος; Να πάρει, η ζωή μου ήταν χάλια. Αν ξαναγεννιόμουν θα ήθελα να γίνω...

"Εσύ δε με κάλεσες;"

Ξαφνικά μια γυναίκα εμφανίστηκε μπροστά μου μαζί με τη φωνή της. Δεν καταλαβαίνω ποια είναι γιατι η όραση΄μου είναι θολή.

"Φαίνεται ότι πεθαίνεις. Η πληγή σου.... Ω, φαίνεται ότι έγινε κάτι ενδιαφέρον. Ώστε εσύ είσαι... Πολύ ενδιαφέρον..."

Γελούσε λες και βρήκε κάτι ενδιαφέρον. Πού το βρίσκει το αστείο1

"Αν πρόκειται να πεθάνεις θα σε φροντίσω εγώ. Η ζωή σου θα μου ανήκει και θα ζεις για΄'μένα."

Πριν να χάσω τις αισθήσεις μου, είδα μπροστά μου κόκκινα μαλλιά.

Πίσω στις Εικόνες

Επιστροφή στην Κύρια σελίδα

Μπροστά στο Ζωή 1